라틴어 문장 검색

Canticum ascensionum. David Domine, non est exaltatum cor meum neque elati sunt oculi mei neque ambulavi in magni neque in mirabilibus super me.
[순례의 노래. 다윗] 주님, 제 마음은 오만하지 않고 제 눈은 높지 않습니다. 저는 거창한 것을 따라나서지도 주제넘게 놀라운 것을 찾아 나서지도 않습니다. (불가타 성경, 시편, 131장1)
Canticum ascensionum Memento, Domine, Davi et omnis mansuetudinis eius,
[순례의 노래] 주님, 다윗을 위하여 그의 모든 노고를 기억하소서. (불가타 성경, 시편, 132장1)
Canticum ascensionum. David Ecce quam bonum et quam iucundu habitare fratres in unum:
[순례의 노래. 다윗] 보라, 얼마나 좋고 얼마나 즐거운가, 형제들이 함께 사는 것이! (불가타 성경, 시편, 133장1)
Canticum ascensionum Ecce benedicite Dominum omnes servi Domini qui statis in domo Domini per noctes.
[순례의 노래] 이제 주님을 찬미하여라, 주님의 모든 종들아 밤 시간에 주님의 집에 서 있는 이들아. (불가타 성경, 시편, 134장1)
I, 1 et seq.) David quoque aeternam Filii generationem ex Patre Deo aperte insinuat, ubi personam Filii introducit loquentis sic:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 22:27)
VIII, 12 et seq.).
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 23:31)
XXX, 1 et seq.) Quam firmum etiam et quam apertum fidei nostrae testimonium in Ecclesiastico occurrit, ubi quidem sapientia Dei et se primogenitam ante omnia dicit secundum divinitatis naturam, et postmodum creatam secundum naturae nostrae assumptionem, cum ipsa videlicet ad imperium Patris per Incarnationis habitum visitaverit Israel?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 23:45)
XXIV, 4 et seq.) Et post pauca:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 23:51)
Sempiterna quoque ejus virtus et divinitas, ita ut sint inexcusabiles, quia cum cognovissent Deum, non sicut Deum glorificaverunt, aut gratias egerunt, sed evanuerunt in cogitationibus suis, etc. (Rom. I, 19 et seq.) Unde et Claudianus Praefectorio patricio de statu animae scribens, his meminit verbis:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 29:24)
Si enim supra positam ab Apostolo causam discutiamus, quia videlicet quosdam eorum post divinam quam assecuti sunt notitiam, in reprobum sensum tradi meminerit, cum in suis scilicet evanescerent cogitationibus, dicentes se esse sapientes (Rom. I, 19 et seq.), id est suam sapientiam proprio studio vel ingenio ascribentes, non divinae gratiae dono tribuentes, reperiemus eos qui praecipui habentur, omnem praecipue philosophiam divinae tribuere gratiae, veluti Socratem, sive Platonem.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 30:22)
XXIV, 4 et seq.) Et rursum:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 35:13)
, 14 et seq.)
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 35:15)
724 et seq.) Idem in Epistola Pauli ad Ephesios lib. II:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 55:19)
, ecl. 4, vers 1 et seq.) Et post pauca: ...
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 63:6)
, 23 et seq.) .
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 2:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION